Heuvellaan
De Heuvellaan
Bijdrage van Gerard Langemeijer
Uit het Spiegelschrift: Jaargang 20, nr1 – voorjaar 1999
Hij liep daar zoekend, opgewonden en boos rond en mompelde: Hier is geen heuvel te bekennen, flauwe kul die naam HEUVELLAAN.
Straatnamen houden dikwijls een stukje historie vast en die is soms heel verrassend. De geschiedenis vertelt ons dat het Spiegel hier en daar behoorlijk heuvelachtig was. Er is een tijd geweest dat mensen uit het dorp ’s zondags een wandelingetje maakten naar het nog onbewoonde Spiegel. Voor de wandelaars in het park Mariaheuvel werd zelfs een koffiehuis geopend genaamd Het Bussums Paviljoen (1877). Je kon daar een biertje, een kogelflesje of een glas melk a 5 cents krijgen, maar helaas dat floreerde niet erg. In 1887 kocht J. Vlieger uit Amsterdam Het Bussums Paviljoen op, brak het af en kocht er nog 2 bunders grond bij. Kosten alles tezamen ƒ 6.000,-.
De heer Vlieger zei tegen architect Everts terwijl hij hem de bladzijde uit een kinderboek van Daan Hoeksema liet zien: Zoiets met kantelen en een toren, bouw dat maar. Bij beide hekken kwam een stenen schildwacht te staan. Als u de Willemslaan uitloopt richting Heuvellaan zou u zo de villa Maria’s Heuvel binnen kunnen lopen als die er nog stond.
Helaas, de ‘Wagneriaanse’ feesten met muziek en veel Bengaals vuurwerk verstomden en in 1939 is de villa na een lange tijd van leegstand afgebroken. Gelukkig is een 50 regels tellend vers over die villa bewaard gebleven en daarin wordt de geschiedenis van deze bijzondere villa nog eens verteld.
Het vers begint als volgt:
Vaarwel Maria’s Heuvel,
o heerlijk plekje Gooi;
‘k Heb veel van u genoten,
want huis en hof was mooi.
Met als slot:
Maar wat ook moog’ verdwijnen:
huis, bomen, vijver, bos;
De zalige herinnering,
die laat ons NIMMER los.
Via de naam HEUVELLAAN is een uniek stukje geschiedenis van Bussum en van een familie die zeer typerend was voor die tijd, bewaard gebleven.